Teraz przedstawię prosty program w C++, który będzie wyświetlał na ekran jakiś komunikat:
Zwiń   Kod 
 
#include <iostream.h> 
 using namespace std;
 int main()
 {
    cout << "Hej to ja" ;
    system("pause");
 }
 

Aby uruchomić ten program w BC++ lub DEV C++, trzeba najpierw zmienić platformę na którą jest kompilowany program (standardowo Win32).
Aby to zrobić trzeba kliknąć prawym klawiszem myszy na edytor i wybrać z menu "TargetExpert", a następnie zmienić tam platformę na DOS.

Pierwszy wiersz zawiera deklaracje dodatkowych modułów.
Moduły te zawierają zbiór gotowych funkcji, z których możesz korzystać w swoich programach.
Jeżeli chciał byś sobie pooglądać te pliki to znajdują się one w katalogu include.
Kolejną instrukcją jest funkcja o nazwie "main", jest to funkcja która zawsze wykonuje się jako pierwsza w programie.
Program może zawierać tylko jedną taką funkcję.
Ciało funkcji zawarte jest pomiędzy klamrami "{...}" ( w Pascalu Begin...end).
W naszym przykładzie pomiędzy klamrami znajduje się instrukcja wyświetlająca napis na ekranie.
Jest to instrukcja "cout" (ang. console output), poniżej zamieszczam przykłady jej zastosowania:
Zwiń   Kod
 
#include <iostream.h> 
 using namespace std;
 int main()
     {
      cout << 11 << 160 << "Hej" << endl;
      cout << "Zycie \njest" << '\n' <<"piekne";
      system("pause");
     }
 

W Instrukcji "cout" możemy wyświetlać dane różnych typów, oddzielając je od siebie znakami dwoma znakami " << " .
W pierwszym przykładzie na końcu znajduje się słówko "endl", oznacza ono żeby po wyświetleniu tekstu kursor
przeszedł do następnej linii.
Podobne znaczenie ma parametr "\n", możliwe jest też zastosowanie innych parametrów.
Oto spis ich:
Zwiń   Kod
 
\a    - Alarm (sygnał dĽwiękowy).
    \b    - Cofnięcie o jedno miejsce (backspace).
    \f    - Przejście na początek nastepnej strony.
    \n    - Przejście na początek nastepnej linii.
    \r    - Przejście na początek bieżącej linii.
    \t    - Przejście do nastepnej pozycji w tabulacji w linii.
    \v    - Przejście do nastepnej pozycji w tabulacji pionowej.
    \\    - Znak "\".
    \'    - Apostrof "'".
    \"    - Cudzysłów.
    \?    - Znak zapytania "?".
    \0    - Znak pusty.
    \ooo  - Wartość ósemkowa.
    \xhhh - Wartość szesnastkowa np. \xFFFF.
 

Znaki te można umieszczać bezpośrednio w jakimś tekście np.:
cout << "Hej \n to ja"
lub same np.:
 cout << "Hej" << ''\n''
Jeżeli umieszczamy je same, to muszą znajdować się w apostrofach.
Liczby wyświetlane przez "cout", można też wyświetlić w postaci ósemkowej lub szesnastkowej np.
Zwiń   Kod 
 
#include <iostream.h> 
 using namespace std;
 int main()
 {    
    cout << "Szesnastkowa: " << hex << 255 << endl;
    cout << "Ósemkowa: " << oct << 255 << endl;
    cout << "Dziesiętna: " << dec << 255 << endl;
    system("pause");
 }
 

Instrukcja "cout" zamieni odpowiednią liczbę, i wyświetli ją w postaci np. szesnastkowej, w zależności od tego jakim słówkiem ją poprzedziliśmy.
Instrukcja "cout" kieruje wszystkie komunikaty na standardowe wyjście, nie znaczy to że muszą być one wyświetlane na ekranie,
mogą być zapisywane do pliku lub na drukarkę np. jeżeli uruchomimy program poleceniem:

przyklad.exe > wynik.txt

to wszystkie komunikaty, które wyświetla instrukcja "cout" zapisze do pliku o nazwie "wynik.txt".
Jeżeli chcieli byśmy aby komunikaty były wyświetlane na monitorze bez względu na standardowe wyjście np.
w przypadku wystąpienia błędu, to musimy użyć zamiast komendy "cout", komendy "cerr".
Działa ona tak samo jak instrukcja "cout".
Kierunki działania funkcji cout oraz cin

NA EKRAN ← wyświetlenie na ekran          cout << tekst, zmienna;
Z KLAWIATURY wyprowadzenie  z klawiatury→ cin >>  zmienna;


KOMENTARZE
Na koniec jeszcze wspomnę że w C++ komentarze umieszcza się po znakach "//"
np.

// to jest komentarz

Tekst po znakach "//" jest traktowany jako komentarz tylko do końca linii.

Duże ilości tekstu komentarza umieszcza się między znakami "/*  */" np:
/* dużo tekstu,
np. kilka linii */

KOLOR

Kolor tekstu i tła można zmieniać w C++ za pomocą funkcji "system()".
np.

system("color 1F");
1-Tło niebieskie,  F-tekst jaskrawo biały

Oto Help polecenia color.
COLOR [atr]

atr Określa atrybut koloru dla wyjścia konsoli

Atrybuty kolorów są określone przez DWIE cyfry heksadecymalne
-- pierwsza oznacza tło, druga tekst.
Każda cyfra może być jedną z wartości:
 
0 = Czarny   8 = Szary
1 = Niebieski   9 = Jasnoniebieski
2 = Zielony   A = Jasnozielony
3 = Błękitny   B = Jasnobłękitny
4 = Czerwony   C = Jasnoczerwony
5 = Purpurowy   D = Jasnopurpurowy
6 = Żółty   E = Jasnożółty
7 = Biały   F = Jaskrawobiały

 Zaokrąglanie

Jest to niezbyt obszerny "artykuł",jeżeli tak to można nazwać. Przedstawia kilka podstawowych funkcji, bardzo przydatnych dla początkujących programistów. Ogólnie funkcje zaokrąglające liczby zmienno przecinkowe typu np. float.
To tyle na wstępie, teraz do dzieła....

I. Zaokrąglanie w "dół".

Funkcja floor(); / floorl();

Jest to dość trywialna metoda zaokrąglania, po prostu odrzuca część liczby znajdującej się po przecinku, pozostawiając oryginalną całość (liczbę całkowitą).
Na przykład liczby 11.0, 11.3 i 11.99 są zaokrąglone w "dół" do 11.0. Jeżeli zamierzasz skorzystać z tej funkcji do bibliotek należy dołączyć <cmath> lub <math.h> komendą #include.

Przykłady:
#include <cmath>
Floor(-2.8) = -3
Floor(2.8) = 2
Floor(-1.0) = -1

 

II. Zaokrąglanie w "górę".

Funkcja ceil();

Jest to funkcja odwrotna do poprzedniej. Jej zadaniem jest zwiększenie ułamka o tyle, aby liczba była liczbą całkowitą większą od danej.
Wyjątkiem jest ułamek równy zero, w tym przypadku funkcja nie wnosi zmian.
Dla przykładu liczby 11.3 i 11.99 są zwiększane do 12.0, gdzie 11.0 pozostaje 11.0. Kiedy używać tego typu zaokrąglenia? Przypuśćmy, że maksymalna liczba pasażerów przewiezionych w pociągu jednorazowo wynosi 40, a trzeba przewieść 100 pasażerów.
Liczba kursów musi być równa najbliższej liczbie całkowitej większej od 100/40. Do bibliotek również trzeba dołączyć <cmath>.
Przykłady:
#include<cmath>

Ceil(-2.8)=-2
Ceil(2.8) = 3
Ceil(-1.0)=-1


 

III . Zaokrąglanie do najbliższej wartości.

a)

Funkcja setprecision(x);

Gdzie x - liczba miejsc - 1.
Działanie funkcji jest dosyć proste. Ustawiamy precyzje wyświetlania liczb po przecinku - 1, ostatnia wartość jest badana i decyduje o tym czy ułamek będzie większy czy mniejszy.
Funkcja wymaga dwóch dodatkowych bibliotek, które należy dodać. Strumień wejścia i wyjścia <iostream.h> lub <iostream> i <iomanip>.

Przykład:
#include <iostream>
#include <iomanip>
using namespace std;
 int main()
 {
 float pi=3.1415927;
cout <<"Liczba pi wynosi: "<<setprecision(3)<<pi<<endl;
 }
Po kompilacji na ekranie powinna pojawić się taka wiadomość "Liczba pi wynosi: 3.142".

b)

Funkcja RoundTo();

RoundTo(const double AValue, const TRoundToRange ADigit);
RoundTo używa tzw. "Banker's Rounding" aby sprawdzić do jakiej wartości ma zaokrąglić liczbę.
Jeżeli liczba końcowa wynosi 5 to program zaokrągli o jeden wyżej.
Jeżeli liczba jest mniejsza niż 5 program skróci wartość zmiennej.
Nie będzie można skorzystać z tej funkcji bez załączenia do niej biblioteki #include <math.h>.

AValue - jest naszą liczbą którą chcemy zaokrąglić. ADigit - to wartość z zakresu od -37 do 37 (włącznie).
Przykład:
Wyrażenie                         Wartość
RoundTo(1234567, 3)     1234000
RoundTo(1.234, -2)         1.23
RoundTo(1.235, -2)         1.24
RoundTo(1.245, -2)         1.24

 

Więcej pomocy można znaleźć na następujących stronach: